Λίγοι µπορούν να αντισταθούν στο βλέµµα και στην άτσαλη χάρη ενός όµορφου κουταβιού. Ακόµα λιγότεροι, όµως, µπορούν να αγνοήσουν το βλέµµα ευγνωµοσύνης και την αφοσίωση ενός σκύλου που διασώθηκε και υιοθετήθηκε σε µεγαλύτερη ηλικία. Αλλά και πρακτικά, η επιλογή ενός ενήλικου ζώου έχει πλεονεκτήµατα και η συµβίωση µαζί του µπορεί να αποτελέσει µια µοναδική
εµπειρία ζωής.
εµπειρία ζωής.
Οι κυριότερες διαφορές που έχει ένα ενήλικο σκυλί σε σχέση µε ένα κουτάβι:
- Εχει ήδη µάθει να λερώνει σε εξωτερικό χώρο και δεν θα προκαλεί «ατυχήµατα» στο σπίτι.
- Συνήθως είναι πιο ήρεµο. Η εφηβεία έχει παρέλθει, και µαζί οι ορµονικές διαταραχές και η υπερκινητικότητα της νεότερης ηλικίας.
- Εχει ήδη κοινωνικοποιηθεί και εξοικειωθεί µε την κίνηση στο δρόµο, τα άλλα ζώα, τους έντονους θορύβους, τα ακραία καιρικά φαινόµενα κ.λπ. Πιθανότατα θα δεχτεί και θα συνηθίσει αµέσως τη βόλτα µε το αυτοκίνητο, το λουρί και την επίσκεψη στον κτηνίατρο.
Το σηµαντικότερο µειονέκτηµα που έχουν τα ενήλικα ζώα που σώζουµε από το δρόµο είναι η συσσώρευση προβληµατικών συνηθειών και φόβων λόγω δύσκολων βιωµάτων του παρελθόντος. Θα χρειαστεί συγκεκριµένη φροντίδα στην αρχή της συµβίωσής του µαζί σας, έτσι ώστε να κάνει ένα νέο ξεκίνηµα, να απαλλαγεί από τυχόν φοβίες και να εξοικειωθεί µε το περιβάλλον σας χωρίς να του δηµιουργηθούν καινούργιες. Στόχος σας, σε κάθε βήµα, θα είναι να νιώσει ασφάλεια.
Φυσικά, δεν είναι σίγουρο ότι θα αντιµετωπίσετε τέτοια προβλήµατα. Πολλά σκυλιά ανακουφίζονται τόσο από την ασφάλεια και την αγάπη που λαµβάνουν, ώστε εγκλιµατίζονται πολύ γρήγορα, δείχνοντας µάλιστα µεγάλη εκτίµηση προς τους διασώστες τους.
Φυσικά, δεν είναι σίγουρο ότι θα αντιµετωπίσετε τέτοια προβλήµατα. Πολλά σκυλιά ανακουφίζονται τόσο από την ασφάλεια και την αγάπη που λαµβάνουν, ώστε εγκλιµατίζονται πολύ γρήγορα, δείχνοντας µάλιστα µεγάλη εκτίµηση προς τους διασώστες τους.
Από πού προήλθε;
Το ιστορικό του κάθε ζώου έχει µεγάλη σηµασία, γιατί αυτό καθορίζει τη συµπεριφορά, τις συνήθειες, τους φόβους και την ικανότητα προσαρµογής του. Με βάση αυτό, µπορούµε να χωρίσουµε τα σκυλιά σε τέσσερις βασικές κατηγορίες:
1. Εχει περάσει πολύ καιρό στους δρόµους;
Το µαζέψατε διότι το λυπηθήκατε ή κινδύνευε ή ήταν άρρωστο ή είχε τραυµατιστεί. ?ηµιουργήστε ασφαλές περιβάλλον και εµπιστοσύνη. Πρέπει σιγά-σιγά να µάθει να χαλαρώνει, να µην κοιµάται «µε το ένα µάτι ανοιχτό». Ο φόβος και η ανασφάλεια που βίωσε στους δρόµους είναι συνήθως εµφανή. Μπορεί λοιπόν στην αρχή να κρύβεται, να µην τρώει πολύ και να θέλει να κάθεται µόνο του. Τις πρώτες µέρες ή τον πρώτο καιρό µπορεί να υπάρχει µια τάση φυγής για επιστροφή στα γνωστά ληµέρια. Εχετε το νου σας µην το σκάσει.
Το µαζέψατε διότι το λυπηθήκατε ή κινδύνευε ή ήταν άρρωστο ή είχε τραυµατιστεί. ?ηµιουργήστε ασφαλές περιβάλλον και εµπιστοσύνη. Πρέπει σιγά-σιγά να µάθει να χαλαρώνει, να µην κοιµάται «µε το ένα µάτι ανοιχτό». Ο φόβος και η ανασφάλεια που βίωσε στους δρόµους είναι συνήθως εµφανή. Μπορεί λοιπόν στην αρχή να κρύβεται, να µην τρώει πολύ και να θέλει να κάθεται µόνο του. Τις πρώτες µέρες ή τον πρώτο καιρό µπορεί να υπάρχει µια τάση φυγής για επιστροφή στα γνωστά ληµέρια. Εχετε το νου σας µην το σκάσει.
2. Διασώθηκε από κακοποίηση;
Οι αντιδράσεις ενός σκύλου που έχει υποστεί κάποιου είδους κακοποίηση από ανθρώπινο χέρι, πριν από τη διάσωσή του, µπορεί να είναι δύο, ανάλογα το σκύλο: αν είναι εξωστρεφής, θα εκφράζει θυµό και επιθετικότητα. Αν είναι εσωστρεφής, θα ξεσπάει στον εαυτό του µε στερεοτυπικές συµπεριφορές που ίσως καταλήγουν σε αυτοτραυµατισµό, θα είναι πιο µαζεµένο, φοβικό και καταθλιπτικό, χωρίς χαρά για ζωή. Και εδώ προέχει το χτίσιµο εµπιστοσύνης και η δηµιουργία αισθήµατος ασφάλειας.
Οι αντιδράσεις ενός σκύλου που έχει υποστεί κάποιου είδους κακοποίηση από ανθρώπινο χέρι, πριν από τη διάσωσή του, µπορεί να είναι δύο, ανάλογα το σκύλο: αν είναι εξωστρεφής, θα εκφράζει θυµό και επιθετικότητα. Αν είναι εσωστρεφής, θα ξεσπάει στον εαυτό του µε στερεοτυπικές συµπεριφορές που ίσως καταλήγουν σε αυτοτραυµατισµό, θα είναι πιο µαζεµένο, φοβικό και καταθλιπτικό, χωρίς χαρά για ζωή. Και εδώ προέχει το χτίσιµο εµπιστοσύνης και η δηµιουργία αισθήµατος ασφάλειας.
3. Εχει ζήσει αποµονωµένο ή δεµένο;
Αν παρέµεινε κλεισµένο σε κλουβί, αυλή, µπαλκόνι ή δεµένο για µεγάλα χρονικά διαστήµατα, δεν έχει µάθει ούτε τα βασικά, όπως για παράδειγµα το πώς να λερώνει σωστά, δηλαδή έξω από το χώρο όπου µένει. Τα κύρια χαρακτηριστικά των σκύλων αυτών είναι η έλλειψη κοινωνικοποίησης και ταυτόχρονα η απίστευτη, σχεδόν κουταβίσια, ανάγκη για επαφή και προσοχή. Είναι ατσούµπαλα, πηδάνε επάνω µας, µας γλείφουν παντού, µας γδέρνουν – συµπεριφορές που δείχνουν άγνοια ορίων. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει κάποιος να ασχοληθεί µε τα βασικά της διαπαιδαγώγησης, αντιµετωπίζοντας το σκυλί σαν να είναι κουτάβι. Ολα από την αρχή. Προβλήµατα που µπορεί να ανακύψουν είναι το άγχος του αποχωρισµού ή συµπεριφορές που έχουν στόχο να τραβήξουν την προσοχή µας. Λόγω έλλειψης κοινωνικοποίησης είναι πιθανόν να υπάρχουν φοβίες ή και επιθετικές τάσεις προς άλλα σκυλιά κυρίως, αλλά και προς οτιδήποτε τους είναι άγνωστο. Θα δείχνουν επίσης υπερβολικό ζήλο για τη φύλαξη του χώρου τους.
Αν παρέµεινε κλεισµένο σε κλουβί, αυλή, µπαλκόνι ή δεµένο για µεγάλα χρονικά διαστήµατα, δεν έχει µάθει ούτε τα βασικά, όπως για παράδειγµα το πώς να λερώνει σωστά, δηλαδή έξω από το χώρο όπου µένει. Τα κύρια χαρακτηριστικά των σκύλων αυτών είναι η έλλειψη κοινωνικοποίησης και ταυτόχρονα η απίστευτη, σχεδόν κουταβίσια, ανάγκη για επαφή και προσοχή. Είναι ατσούµπαλα, πηδάνε επάνω µας, µας γλείφουν παντού, µας γδέρνουν – συµπεριφορές που δείχνουν άγνοια ορίων. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει κάποιος να ασχοληθεί µε τα βασικά της διαπαιδαγώγησης, αντιµετωπίζοντας το σκυλί σαν να είναι κουτάβι. Ολα από την αρχή. Προβλήµατα που µπορεί να ανακύψουν είναι το άγχος του αποχωρισµού ή συµπεριφορές που έχουν στόχο να τραβήξουν την προσοχή µας. Λόγω έλλειψης κοινωνικοποίησης είναι πιθανόν να υπάρχουν φοβίες ή και επιθετικές τάσεις προς άλλα σκυλιά κυρίως, αλλά και προς οτιδήποτε τους είναι άγνωστο. Θα δείχνουν επίσης υπερβολικό ζήλο για τη φύλαξη του χώρου τους.
4. Βίωσε πολλές αλλαγές περιβάλλοντος;
Η περίπτωση αυτή είναι πολύπλοκη, διότι το ιστορικό που θα λάβετε θα έχει πάντα κενά. Το σίγουρο είναι πως το ζώο έχει υποστεί διάφορων ειδών χειρισµούς και νοοτροπίες που, προφανώς, απέτυχαν, αλλιώς δεν θα έφτανε στο δικό σας σπίτι. Η εµπειρία αυτή συνήθως δηµιουργεί στο ζώο πολλές ανασφάλειες και αίσθηση εγκατάλειψης. Είναι φυσικό να θεωρεί και το δικό σας σπίτι κάτι προσωρινό. Θα πρέπει να περάσει κάποιο διάστηµα µέχρι να καταλάβει το ζώο ότι «το δικό σας σπίτι διαφέρει». Και σε αυτή την περίπτωση ο σκύλος κάνει ό,τι µπορεί για να σας ευχαριστήσει (χωρίς να γνωρίζει όµως τι, αφού απέτυχε στο παρελθόν). Υπάρχει και εδώ µεγάλη προσκόλληση, καθώς και πιθανότητες για εµφάνιση άγχους του αποχωρισµού.
Η περίπτωση αυτή είναι πολύπλοκη, διότι το ιστορικό που θα λάβετε θα έχει πάντα κενά. Το σίγουρο είναι πως το ζώο έχει υποστεί διάφορων ειδών χειρισµούς και νοοτροπίες που, προφανώς, απέτυχαν, αλλιώς δεν θα έφτανε στο δικό σας σπίτι. Η εµπειρία αυτή συνήθως δηµιουργεί στο ζώο πολλές ανασφάλειες και αίσθηση εγκατάλειψης. Είναι φυσικό να θεωρεί και το δικό σας σπίτι κάτι προσωρινό. Θα πρέπει να περάσει κάποιο διάστηµα µέχρι να καταλάβει το ζώο ότι «το δικό σας σπίτι διαφέρει». Και σε αυτή την περίπτωση ο σκύλος κάνει ό,τι µπορεί για να σας ευχαριστήσει (χωρίς να γνωρίζει όµως τι, αφού απέτυχε στο παρελθόν). Υπάρχει και εδώ µεγάλη προσκόλληση, καθώς και πιθανότητες για εµφάνιση άγχους του αποχωρισµού.
Περίοδος προσαρµογής
Οπως κάθε νέο µέλος σε µια οικογένεια, έτσι και ο σκύλος θα µπει σταδιακά στη ρουτίνα του σπιτιού, θα µάθει τη θέση του σε αυτό και θα προσαρµοστεί στους κανόνες και στις απαγορεύσεις. Με υποµονή και ακολουθώντας απαράβατα τους παρακάτω κανόνες, θα τον βοηθήσετε να προσαρµοστεί γρηγορότερα, να σας εµπιστευτεί και, µε τον καιρό, θα δηµιουργήσετε έναν υπέροχο δεσµό µαζί του:
- Πρέπει να υπάρχει ησυχία στο σπίτι, χωρίς να πηγαινοέρχεται πολύς κόσµος. Ο σκύλος θα χρειαστεί το χρόνο του για να εξοικειωθεί µε το χώρο, τις µυρωδιές, τους θορύβους και την παρουσία των ανθρώπων. Κρατήστε λοιπόν µακριά τους επισκέπτες για λίγες µέρες, µέχρι να ξεθαρρέψει ο καινούργιος σας συγκάτοικος.
- Αν έχει κρυφτεί, αφήστε τον στην κρυψώνα του. Δώστε του όσο χρόνο χρειάζεται, χωρίς να κάνετε προσπάθειες να τον βγάλετε από εκεί. Θα βγει µόνος του, όταν αισθανθεί σιγουριά. Βάλτε του κοντά (στο ίδιο δωµάτιο) το φαγητό και το νερό του και «ξεχάστε τον» – όσο δύσκολο κι αν είναι για σας.
- Διαµορφώστε µια καθηµερινή ρουτίνα µαζί του, συµπεριλαµβάνοντας και τις βόλτες, την οποία θα κρατήσετε σταθερή για να µπορεί να προβλέψει την ηµέρα του και τις κινήσεις σας. Θα πρέπει στην αρχή να βγαίνει συχνά (5 – 6 φορές την ηµέρα), για να του δίνεται η ευκαιρία να κάνει τις ανάγκες του, διότι ακόµα και αν ξέρει να κρατιέται, θα χρειαστεί λίγη εξάσκηση µέχρι να προσαρµοστεί στο δικό σας πρόγραµµα. Εάν λερώσει µέσα, µη δώσετε σηµασία στο γεγονός. Μαζέψτε τα χωρίς να σας πάρει είδηση.
- Μην τον φορτώνετε µε πολλά καινούργια ερεθίσµατα. Κρατήστε τις βόλτες χαλαρές και σύντοµες, αποφεύγοντας να τον φέρετε σε επαφή µε πράγµατα τα οποία ενδέχεται να µη γνωρίζει και να τον αγχώσουν – όπως βόλτα µε το αυτοκίνητο, µε φίλους σας για καφέ, πλύσιµο και στέγνωµα.
- Παρακολουθείτε τις αντιδράσεις του καθηµερινά για να καταλάβετε περισσότερα πράγµατα για εκείνον, όπως πώς αντιδρά µε άλλους σκύλους, µε γάτες, σκουπίδια, σκουπιδιάρικα, οµπρέλες, σειρήνες, καπέλα, µπαστούνια κ.λπ. Σηµειώστε πότε εµφανίζει σηµεία δυσφορίας, αναστάτωσης ή πανικού. Θα πρέπει να τα δουλέψετε µαζί, ένα-ένα, ώστε να τα συνηθίσει και να εξοικειωθεί.
- Μην τον αφήνετε χωρίς λουρί στη βόλτα ή σε µέρος του σπιτιού ή του κήπου από όπου µπορεί να δραπετεύσει. Μας φαίνεται περίεργο, αλλά είναι στη φύση του: όσο δύσκολα και να έχει περάσει πριν έρθει σε εσάς, επέζησε. Θα προτιµήσει το οικείο από το άγνωστο και θα προσπαθήσει να γυρίσει σε αυτό.
- Μάθετέ του να µένει µόνος. Αφήστε τον καθηµερινά για µικρά χρονικά διαστήµατα µόνο του, αρχικά στο χώρο του και αργότερα στο σπίτι. Αυξήστε σταδιακά τη διάρκεια.
- Μην ασχολείστε συνέχεια µαζί του.
- Μην του δείχνετε «πόσο τον λυπάστε…». Δεν τον αποζηµιώνετε έτσι για όλα όσα έχει περάσει. Οι σκύλοι αντιλαµβάνονται όλη αυτή τη συµπόνια ως ανοχή και αδυναµία εκ µέρους σας. Η υπερβολική συναισθηµατική φόρτιση πιθανότατα θα προκαλέσει περισσότερα προβλήµατα και περισσότερο άγχος.
Πότε µπορούµε να του φερθούµε σαν ένα κανονικό σκυλί;
Αν τηρήσετε τους παραπάνω κανόνες για τουλάχιστον 2 – 3 εβδοµάδες και ο σκύλος παραµένει επιφυλακτικός, αντικοινωνικός, ανασφαλής ή αποφεύγει την επαφή µαζί σας, τότε καλό θα είναι να συµβουλευτείτε έναν ειδικό. Υπό κανονικές συνθήκες όµως, θα έχετε αρχίσει πια να επικοινωνείτε. Θα καταλαβαίνετε τι θέλει, θα καταλαβαίνει και εκείνος εσάς. Θα σας αναζητά µέσα στο σπίτι, θα δείχνει ενδιαφέρον για τις κινήσεις σας αλλά και για ό,τι συµβαίνει γύρω του. Θα είναι πολύ πιο εξωστρεφής και θα ζητάει περισσότερη επαφή, ξεκινώντας o ίδιος συναναστροφές για χάδια και παιχνίδια. Αν κρυβόταν, δεν θα κρύβεται πια. Θα έχει εµπεδώσει την καθηµερινή του ρουτίνα και θα περιµένει µε ανυποµονησία, στην καθορισµένη ώρα, το φαΐ και τις βόλτες. Και θα το νιώθετε κι εσείς πως είναι πλέον έτοιµος για καινούργιες εξορµήσεις και εµπειρίες.
Πηγή: www.trihes.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου