Υιοθετώντας ένα πρώην αδέσποτο, υιοθετούμε και όλα τα τραυματικά βιώματά του. Μπορεί να φοβάται οτιδήποτε ή να αντιδρά απρόβλεπτα όταν βλέπει άλλα σκυλιά, γάτες, παιδιά ή την ηλεκτρική σκούπα. Πλάσματα και αντικείμενα, δηλαδή, που του βγάζουν ανάρμοστη συμπεριφορά, διότι είτε δεν είχε την ευκαιρία να τα γνωρίσει είτε είχε άσχημες σχετικές εμπειρίες στο παρελθόν. Παρότι οι σκύλοι είναι από τα πιο πιστά πλάσματα του πλανήτη μας, η εμπιστοσύνη τους πρέπει να κερδηθεί. Αν μάλιστα για κάποιο λόγο έχει κλονιστεί, αργεί να αποκατασταθεί. Από πού να ξεκινήσουμε, λοιπόν;
Αναγνωρίζοντας το πρόβλημα
Συνήθως πρόκειται για καθαρό φόβο. Αυτός μπορεί να εκφραστεί -για παράδειγμα, μόλις συναντήσει τον άλλο σκύλο- είτε άμεσα είτε να καμουφλαριστεί ως επιθετικότητα, τη λεγόμενη «φοβική επιθετικότητα». Στην πρώτη περίπτωση ο σκύλος μας θα τρέμει, θα μειώνει το μέγεθός του ξαπλώνοντας ή καμπουριάζοντας με σκυμμένο κεφάλι, θα λαχανιάζει, θα αρνείται να πλησιάσει ή θα προσπαθεί να κρυφτεί. Στη δεύτερη περίπτωση θα γαβγίζει, θα γρυλίζει -με ή χωρίς την επίδειξη δοντιών-, θα σηκώνει το τρίχωμα, θα κάνει όλα όσα μπορεί για να φοβίσει πρώτος τον άλλο. Συνήθως, θα κάνει και κίνηση πίσω-μπρος δείχνοντας σύγχυση. Όλα τα παραπάνω μπορεί να προκύψουν ακόμη και σε καλά κοινωνικοποιημένους σκύλους, στην περίπτωση που είχαν κάποια τραυματική εμπειρία με άλλο ζώο κάποια στιγμή.
Πώς διαμορφώθηκε μια τέτοια συμπεριφορά;
Αν, για παράδειγμα, ο σκύλος ήταν αποκλεισμένος σε ταράτσα, αυλή, μπαλκόνι ή εσωτερικό χώρο χωρίς σπουδαία ερεθίσματα, τότε το πρόβλημά του θα είναι γενικευμένο. Θα είναι επιφυλακτικός με τον περίγυρό του και με οτιδήποτε καινούργιο αντικρίζει, έως ότου το συνηθίσει. Αν πάλι κοινωνικοποιήθηκε, αλλά όχι όσο έπρεπε, τότε θα αντιδρά αρνητικά μόνο σε συγκεκριμένα ερεθίσματα.
Οι σκύλοι διανύουν την περίοδο της κοινωνικοποίησης όταν ακόμη είναι κουτάβια, 3 – 16 εβδομάδων. Η περίοδος αυτή χρησιμεύει στο να εξοικειωθούν με το περιβάλλον τους και με ό,τι πρόκειται να αντιμετωπίσουν στην ενήλικη ζωή τους.
Τι είδους ερεθίσματα θα έπρεπε να αντικρίσει το κουτάβι μας όσο γίνεται νωρίτερα; Άλλα σκυλιά, παιδιά διάφορων ηλικιών, αυτοκίνητα, κίνηση στο δρόμο, γέρους, περίεργα ή θορυβώδη αντικείμενα, όπως καπέλα, ομπρέλες, σκουπιδοσακούλες, σκουπιδιάρικα, ασθενοφόρα, καμπάνες και μαγκούρες, άλλα ζώα, όπως γάτες, πουλιά, κ.λπ.
Αν τα δει για πρώτη φορά πολύ αργότερα, θα του είναι εντελώς ξένα και πολύ πιο δύσκολο να τα δεχτεί. Αντίθετα, όσο καλύτερα είναι κοινωνικοποιημένος ένας σκύλος, τόσο πιο εύπλαστος και δεκτικός θα είναι στη ζωή του – θα δέχεται κάθε καινούργιο ερέθισμα με πολύ περισσότερη ευκολία.
5 Κανόνες για να συνηθίσει τους άλλους σκύλους
Όσο περισσότερος καιρός έχει περάσει από την υιοθεσία του ζώου, τόσο περισσότερο ασφαλές νιώθει στο καινούργιο του περιβάλλον. Μέχρι, όμως, να αποκτήσει σιγουριά στο χώρο μας, εμείς τον βοηθάμε ως εξής:
1. ∆εν επισπεύδουμε την επαφή του με άλλα σκυλιά, ειδικά όταν έχει μόλις έρθει στο σπίτι μας. Χρειάζεται χρόνο για να γνωρίσει πρώτα εμάς και να μας συνηθίσει. Ο ενήλικος σκύλος δεν είναι τόσο εύπλαστος όσο ένα κουτάβι. Αργεί να αφομοιώσει καινούργια δεδομένα.
2. Αποφεύγουμε τις συναντήσεις με μεγάλες ομάδες σκύλων. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να φοβηθεί, να στρεσαριστεί και να συμπεριφερθεί ανάρμοστα προς αυτούς.
3. Πρώτη μας «αποστολή» είναι να αποκτήσει αυτοπεποίθηση στη βόλτα. Γι’ αυτό προηγείται το να μάθει να είναι ήρεμος υπό όλες τις συνθήκες, παρά να αρχίσει τις οικειότητες με τα άλλα σκυλιά. ∆εν είναι απαραίτητο, ούτε καλή ιδέα, ο σκύλος μας να «χαιρετά» όποιο σκύλο συναντάμε. Το να φέρουμε δύο σκυλιά σε επαφή όσο είναι δεμένα σε τεντωμένα λουριά προκαλεί ένταση, η οποία δυσκολεύει την κατάσταση. Για να επιτύχουμε ηρεμία στη βόλτα, φροντίζουμε να έχουμε πάντα μαζί μας αγαπημένες λιχουδιές (όχι κροκέτες, που τις τρώει κάθε μέρα) και του αποσπάμε την προσοχή από το ερέθισμα που τον ενοχλεί: κρατάμε μια λιχουδιά στη χούφτα μας, κοντά στο σώμα μας, φωνάζοντας το όνομά του και ζητώντας του να καθίσει μέχρι να περάσει το ερέθισμα (άλλος σκύλος, γάτα, λεωφορείο κ.ο.κ.). Εάν γαβγίσει προς το ερέθισμα, του αποσπάμε την προσοχή και τον κατευθύνουμε με χαλαρότητα προς την αντίθετη κατεύθυνση, μέχρι να ηρεμήσει. Σιγά-σιγά θα μάθει να αγνοεί ό,τι τον ενοχλεί.
4. Μόνο αφού έχει μάθει να αγνοεί τα άλλα σκυλιά είναι έτοιμος, εάν το επιθυμούμε, να έρθει σε πιο στενή επαφή με αυτά. Θα έχει περάσει όμως αρκετός χρόνος (πιθανώς μερικοί μήνες) έως τότε. Ξεκινάμε τις προσπάθειες φροντίζοντας να συναντά μόνο ένα σκύλο κάθε φορά, που θα είναι φιλικός και ήρεμος. Μπορούμε να ζητήσουμε από κάποιον φίλο να φέρει τον καλόβολο σκύλο του. ∆εν αφήνουμε τα δύο ζώα να έρθουν αμέσως σε επαφή. Αφήνουμε χώρο μεταξύ τους, όσο περπατάμε, μέχρι να συνηθίσουν ο ένας τον άλλο. Μόνο εάν είναι και τα δύο σκυλιά ήρεμα κατά τη διάρκεια της βόλτας μπορούμε να τα αφήσουμε να μυριστούν και να γνωριστούν. Τα λουριά τα αφήνουμε χαλαρά (ποτέ τεντωμένα) και φροντίζουμε κάθε επαφή να είναι σύντομη και ευχάριστη. Εάν παρατηρήσουμε ότι κάποιο σκυλί αρχίζει να «τσιτώνει», τότε, με χαλαρή φωνή, τα απομακρύνουμε αποσπώντας τους την προσοχή. Αν πάλι είναι χαλαρά και κουνάνε ουρές, τότε ίσως μπορούμε να δοκιμάσουμε να τα αφήσουμε για λίγο λυτά (με τα λουριά να σέρνονται από πίσω τους, ώστε να μπορέσουμε να τα μαζέψουμε πάλι στην περίπτωση που θα χρειαστεί) σε έναν κλειστό, ελεγχόμενο χώρο για να παίξουν. Επιβραβεύουμε πάντα την καλή και ήρεμη συμπεριφορά.
5. Ως γενικός κανόνας, οποιαδήποτε προσπάθεια κοινωνικοποίησης θα ωφελήσει το σκύλο μας ουσιαστικά μόνο όσο εκείνος δείχνει να το ευχαριστιέται. Αν η εμπειρία είναι δυσάρεστη ή αν η συμπεριφορά του δεν δείχνει να βελτιώνεται, τότε πιθανότατα βιαστήκαμε. Θα πρέπει να συνεχίσουμε να τον προστατεύουμε από ενοχλητικές, για εκείνον, συναναστροφές, χρησιμοποιώντας την απόσπαση της προσοχής (βλ. σημείο 3). Μην απογοητεύεστε και μην το θεωρείτε πισωγύρισμα. Είναι εξίσου σημαντικό, διότι έτσι χτίζεται η εμπιστοσύνη του σε εμάς.
Πηγή: www.trihes.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου