Με αίμα αθώων σκυλιών κερδίζουν χιλιάδες ευρώ

Χορός χιλιάδων… ματωμένων ευρώ στήνεται γύρω από αγώνες κυνομαχιών που διοργανώνονται στο Ηράκλειο.

Αθώα σκυλιά, εκπαιδευμένα με τον πλέον σκληρό τρόπο, αποτελούν τους βασικούς πρωταγωνιστές σε αιματοβαμμένα θεάματα, που πραγματοποιούνται δυστυχώς και στην πόλη μας.

Το φαινόμενο φαίνεται πως έχει αρχίσει να παίρνει και διαστάσεις, με τα ραντεβού και τα στησίματα της πρόχειρης σιδερένιας αρένας να είναι όλο και πιο συχνά.

Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, οι κυνομαχίες λαμβάνουν χώρα στις περιοχές των Δειλινών, της Βιομηχανικής Περιοχής και της Αμμουδάρας σε τακτικά χρονικά διαστήματα. Τα μέλη της Ζωόφιλης Δράσης γνωρίζουν και τα σημεία όπου κατά καιρούς έχουν διοργανωθεί οι κυνομαχίες. Οι υπεύθυνοι όμως για τις κυνομαχίες φροντίζουν να μην διοργανώνουν αυτό το βάρβαρο θέαμα σε συγκεκριμένα σημεία, αλλά να αλλάζουν τις τοποθεσίες, πάντα όμως σε αυτές τις περιοχές.

Η συχνότητα των κυνομαχιών που διοργανώνονται στο Ηράκλειο είναι δύο φορές την εβδομάδα, με τον αριθμό αυτό να αυξάνεται πιθανότατα το καλοκαίρι.

Εδώ και ένα χρόνο περίπου το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό στους ζωόφιλους, ενώ και οι πολίτες γνωρίζουν τι συμβαίνει στην πόλη. Για αυτό και οι καταγγελίες πέφτουν βροχή στην αστυνομία, η έρευνα της οποίας όμως μέχρι στιγμής δεν έχει φτάσει σε κάποιο αποτέλεσμα.

Όπως τονίζουν μέλη της Ζωόφιλης Δράσης, με τα οποία επικοινώνησε η «Τ» τα τηλέφωνα της μη κερδοσκοπικής Οργάνωσης έχουν πάρει φωτιά από πολίτες, που καταγγέλλουν αυτό το φαινόμενο. Όμως όπως δηλώνουν, τα ίδια αδυνατούν να κάνουν κάτι ουσιαστικό, χωρίς την παράλληλη παρέμβαση της αστυνομίας. Κάτι απόλυτα λογικό, αν αναλογιστεί κανείς την κατάσταση και την ατμόσφαιρα που επικρατεί την ώρα των κυνομαχιών.

Η ενδοχώρα

Άγνωστο παραμένει αν και στην ενδοχώρα διοργανώνονται κυνομαχίες. Με βάση τα μέχρι τώρα στοιχεία, πάντως αυτό δεν έχει διασταυρωθεί.

Όμως αν αναλογιστεί κανείς το γεγονός ότι στο Ηράκλειο, οι κυνομαχίες για κάποιους αποτελεί η διασκέδαση της εβδομάδας, παρόμοια φαινόμενα είναι πολύ πιθανό να στήνονται και σε χωριά του νομού και μάλιστα πολύ πριν φτάσει το φαινόμενο στην πόλη.

Και κτηνίατροι στο κόλπο, χορηγούν ανεξέλεγκτα φάρμακα

Όλα τα στοιχεία και τα δεδομένα που έχουν να κάνουν με την προπόνηση και τη φαρμακευτική αγωγή που ακολουθείται για τα σκυλιά αυτά, φανερώνουν ότι πίσω από αυτή τη διαδικασία βρίσκονται και κάποιοι κτηνίατροι του Ηρακλείου. Γιατί όπως λένε αυτοί που γνωρίζουν, τα συγκεκριμένα φάρμακα και οι ουσίες θα πρέπει να χορηγηθούν από ανθρώπους που γνωρίζουν τα πάντα σε επιστημονικό επίπεδο για τα σκυλιά. Και τέτοια άτομα είναι μόνο οι κτηνίατροι. Αυτό που υποπτεύονται και λένε εκείνοι που ξέρουν είναι ότι πίσω από όλα αυτά βρίσκεται κύκλωμα κτηνιάτρων.

«Οι ιδιοκτήτες των συγκεκριμένων σκυλιών, αποκλείεται να ρισκάρουν και να δίνουν μόνοι τους ορμόνες και φάρμακα ανεξέλεγκτα στα σκυλιά που βάζουν στις κυνομαχίες γιατί σίγουρα δε θα θέλουν να κάνουν κακό σε αυτά, μιας και τους αποφέρουν μεγάλα κέρδη. Δεν γίνεται να τους δώσουν έτσι απερίσκεπτα αναβολικές ουσίες. Άρα η λογική λέει ότι υπάρχουν κτηνίατροι στο Ηράκλειο που συμβουλεύουν τους ιδιοκτήτες για το τι πρέπει να χορηγήσουν στα σκυλιά τους», λένε στην «Τ» χαρακτηριστικά αυτόπτες μάρτυρες.

Η ουσία είναι πάντως ότι μοναδικά θύματα των κυνομαχιών είναι τα ίδια τα ζώα. Σε μια κυνομαχία, η οποία διεξάγεται μέχρι θανάτου, μόνο ο ένας σκύλος μπορεί να είναι νικητής. Το ένα σκυλί πεθαίνει στη διάρκεια του αγώνα, ενώ το άλλο μπορεί να βγαίνει νικητής, όμως τις περισσότερες φορές με πολύ σοβαρά τραύματα. Κάποιες φορές και με ζημιά ανεπανόρθωτη σε τέτοιο βαθμό ώστε και ο νικητής να μη γλυτώνει την ευθανασία.

Οι πολλοί τραυματισμοί αποτελούν ένα ακόμη στοιχείο που οδηγεί στα κτηνιατρεία. Και αυτό γιατί κανένας ιδιώτης δεν είναι ικανός να θεραπεύσει ένα σκύλο μόνος του, αλλά πρέπει αναγκαστικά να απευθυνθεί σε κάποιον κτηνίατρο, που είναι μέσα στο κόλπο.

(source ΤΟΛΜΗ Του Ανδρέα Κριτσωτάκη )

How One City has Stopped the Killing of Homeless Pets

Charles Vreeland, President of the Humane Society of Greater Kansas City said,

“It’s a grand experiment and an idea we’ve had for several years, but until Captain Rodney Smith came on board as the new police captain we couldn’t get it off the ground.”

Vreeland is talking about an incredible program called Ray of Hope that has taken the euthanasia rate of unwanted cats and dogs in Kansas City shelters from 54% to 4% during the first six months of 2009. It’s a program that links together the services of the Kansas City police, the Humane Society, volunteers, local no-kill shelters and rescue groups both in the city and across the country.

Ray of Hope is all about cooperation, coordination and communication between these agencies and it could be replicated in just about every city across the country. It’s actually a pretty simple concept of government entities and non-profit groups working together as a team to save the lives of innocent cats and dogs.

This is how the program works. HSGKC acts as the coordinating agency that pulls together all of the resources in the community. Every Monday afternoon Captain Smith, Humane Society shelter director Karen Sands and veterinarian Michelle Taylor, DVM walk the isles of the city “pound” taking notes on every animal.

Their findings determine which pets will remain with the city shelter for adoption and which cats and dogs will be moved to HSGKC’s facility for adoption.

Then Sands returns to her office for the most important part of the project, finding placement for the rest of the pets. Breed specific rescue groups are notified about purebreds, and local rescue groups are called to see how many cats and dogs they can take.
The pressure is always mounting because every day more stray pets are being picked up by animal control and placed into the city shelter.

Once Sands has depleted her resources in the Kansas City area she reaches out farther to neighboring towns and even across the country to a sanctuary in Colorado where they have developed a partnership.

To date, Ray of Hope has saved 800 animals. The agencies were able to place all but a few of the very sick or very aggressive pets.

“These are highly adoptable animals. They just need a chance. They need more than three or four days,” Robin Rowland of HSGKC said in an interview with the News Tribune.

The Humane Society has taken on the important task of covering the cost of vaccinating and spay/neutering the cats and dogs that are removed from the city shelter. Then the local rescue groups reimburse a portion of that cost for those procedures back to them.
Ray of Hope has even taken into consideration the issue of feral cats that cannot be adopted into private homes. They have coordinated with local farmers who are willing to let the cats roam in their barns. Ray of Hope makes sure the cats are provided with food.

Even though Ray of Hope is a demanding program, the agencies involved don’t plan on stopping anytime soon. “It’s so satisfying when you see these dogs and cats get a home. That’s why I keep doing it. I’m so driven by that,” Sands said.

“We have to make this happen. The alternative is, it’s literally life and death.”

Ανακοίνωση

Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής ζωοφιλικών σωματείων


Δυστυχώς νέο αποτρόπαιο περιστατικό κακοποίησης ζώων στην Κρήτη, αυτή τη φορά στα Μάλλια Ηρακλείου. Οι φωτογραφίες που τράβηξε αλλοδαπή τουρίστρια μιλάνε από μόνες τους.
Η κατάσταση δυστυχώς έχει αρχίσει και γίνεται άκρως επικίνδυνη και διαστροφική. Δεν επιτρέπεται άλλη καθυστέρηση από την Πολιτεία, που πρέπει να βάλει το μαχαίρι στο κόκαλο.
Ούτε τα ζώα είναι δυνατόν να υφίστανται τέτοια βασανιστήρια, ούτε η χώρα μας να διαπομπεύεται κατ΄ αυτόν τον τρόπο.
Τα ζωοφιλικά σωματεία απευθύνουν για μια ακόμη φορά έκκληση στην Πολιτεία , στους Δήμους, στους πολίτες αυτής της χώρας, να σταματήσουν αυτή την κατρακύλα , να συλλαμβάνονται οι ένοχοι και να αυξηθούν κατακόρυφα οι ποινές για τους «ανθρώπους» αυτούς.
Μέσα στο καλοκαίρι, στη θερινή Βουλή να συζητηθεί το νομοσχέδιο και να ληφθεί κάθε απαραίτητο μέτρο για την εφαρμογή του νέου νόμου, που θα πρέπει να έχει και την σύμφωνη γνώμη των ζωοφιλικών συλλόγων.
Τα ακόλουθα σωματεία που υπογράφουν, θα ζητήσουν από τις αρμόδιες επιτροπές της Ε.Ε. και τα εκατομμύρια των ευρωπαίων πολιτών, να καταδικάσουν με τον πιο έμπρακτο τρόπο την κακοποίηση και δηλητηρίαση δεκάδων χιλιάδων ζώων – συντροφιάς και όχι μόνο - στην χώρα μας.


Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία (ΠΦΟ)
Σωματείο Περίθαλψης και Προστασίας Αδέσποτων Ζώων – STRAY. GR
Ζωοφιλικός και Οικολογικός Σύλλογος Αργυρούπολης
Αχαϊκός Σύλλογος για τη Μέριμνα των Ζώων
Σύλλογος Φιλόζωων Χαϊδαρίου
Προστασία Ζώων Αίγινας και Αγκιστρίου
Πανελλήνια Ένωση Φιλόζωων "Ο ΑΡΓΟΣ"
Kαταφύγιο Αδέσποτων Ζώων/Μαρκόπουλο
Σύλλογος Προστασίας Ζώων Πάρου (PAWS)
Coalition in Defense of Animals in Greece (CIDAG)
Φιλοζωικό Σωματείο «Αίσωπος» Καβάλας
Σωματείο Ζωόφιλων Λέσβου "ΠAN"
Σωματείο Ζωόφιλων Ξάνθης "ΣΩΖΩ"
ARGOS Animal Welfare Society/Θεσσαλονίκη
Φιλοζωικός Σύλλογος Χίου
Χρυσαλλίς
Cretan Animal Welfare Group/CAWG-Μάλλια
Εθελοντές Προστασίας Αδέσποτων Ζώων (ΕΠΑΖ)/Σαρωνίδα Αττικής
Φιλοζωικός Σύλλογος Νέας Μάκρης
Cornwall's Voice for Animals
Φίλοι των ζώων Ρεθύμνου
Σωματείο Ζωόφιλων Ερμιονίδας
Φίλοι των Ζώων και του Περιβάλλοντος (ZOEK)/Κως
Φροντίδα ζώων (Caring for the Animals)
Greek Animal Rescue (GAR) – UK
Kefalonia Animal Trust (KAT)
Κίνηση για τα δικαιώματα των ζώων (KiDiZo)
Φιλοζωικός Σύλλογος Λευκάδος
Φιλοζωική Ρόδου (RAWS)
Φιλοζωική Ένωση Σαντορίνης (SAWA)
Καταφύγιο Σκύλων Σκιάθου
Προστασία των Ζώων και της Φύσης/Σκόπελος (SCAN)
Σύλλογος Προστασίας Αδέσποτων Ζώων(SPAZ) /Γλυφάδα Αττικής
Η Κιβωτός (the Αrk Friends of the Animals)/Κέρκυρα
The Society for the Support of the Animal Shelter of the University of Patras
Ζακυνθινός Όμιλος Μέριμνας Ζώων (ZAWF)
Φιλοζωικός Όμιλος Καλαμάτας (KAWS)
Φιλοζωικός Σύλλογος Χανίων «Η Προστασία των Ζώων»
Greek Animal Welfare Fund (GAWF)
Förderverein Arche Noah Kreta e. V.
Ζωόφιλοι Νότιου Πηλίου
Φιλοζωικός Σύλλογος Σερρών
Zωφόρος / Ηράκλειο Κρήτης
Ζωοφιλική Ομάδα Εθελοντών Σαλαμίνας (Ζ.Ο.Ε.Σ)
Δικαίωμα Ζωής,σύλλογος προστασίας ζώων και περιβάλλοντος ν.Αττικής
Φιλοζωικός Σύλλογος Aγίου Νικολάου Κρήτης
Φιλοζωικός Ομιλος Καρδίτσας. (ΦΙΛΟΚΑΡΔΙ)
Ζωοφιλική Ένωση Ηλιούπολης
Animal Welfare Association "Himaira"
Voice of the Cats Alliance (VOCAL)- Ελούντα
Φιλοζωικός Σύλλογος Ν.Φιλαδέλφειας
Σύλλογος Φίλων Ζώων "Η Ελπίδα"/Αριδαία Πέλλας
Πολίτες για τα δικαιώματα της Φύσης και της Ζωής(πο.φυ.ζω.)
Φιλοζωικός Σύλλογος Ημαθίας (ΖΩ.Η.)
Creta Cat-a-list /Rethymno
Friends of the Animals Elounda
Tierschutzverein Sitia
Tierfreunde Mochlos
Φιλοζωική Ομάδα Σύρου
Φιλοζωικός Σύλλογος Σπάρτης
Φιλοζωικός Σύλλογος Κιλκίς
Προστασία Αδέσποτων Ζώων, 'Η Αγάπη'
Καταφύγιο ζώων(animal refuge)/Θεσσαλονίκη
Eressos of Animals/Ερεσσός-Λέσβος
Φιλοζωικός Σύλλογος Δράμας
Φιλοζωικός Σύλλογος Κατερίνης «Άργος»
Φιλοζωικός Σύλλογος Τρικάλων «Άργος»
Ζωοφιλική Εταιρία Κομοτηνής
Φιλοζωικός Σύλλογος Θέρμης-Θεσσαλονίκη
Ζωοκομείο Λέσβου
Φιλοζωικό Σωματείο Ειρήνη των ζώων – Kασσάνδρα Χαλκιδικής
Φιλοζωικό Σωματείο Άνθρωποι και Ζώα - Νικήτη Χαλκιδικής
Φιλοζωική και Οικολογική Εταιρεία Χαλκιδικής
Φιλοζωικό Σωματείο Aνθρώπων και Ζώων Ιερισσού
Φιλοζωικό Σωματείο “Οδυσσέας”Ασπροβάλτας
Φιλοζωικός Σύλλογος Μυκόνου
Φιλοζωικός Σύλλογος Μήλου
Stray Action Pet Therapy Hellas (SAPT Hellas)
Κίνηση Προστασίας Σκύλων Εδεσσας
Σωματείο "Μαζί Μπορούμε" Καλαμαριά
Σύλλογος Ζωόφιλων Γιαννιτσών
Tierschutz in Heraklion e. V
Καταφύγιο Αδέσποτων Ζώων-Θεσσαλονίκη
Ζωοφιλικός Σύλλογος Βουλιαγμένης <Ο ΑΡΓΟΣ>
Φιλοζωικός Σύλλογος Καισαριανής <<ΟΛΓΑ ΜΑΛΛΗ>>
Φιλοζωικός Σύλλογος Αδέσποτων Ζώων Aκράτας <<ΤΑ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ>>
Φιλοζωική Νάξου
Φίλοι των Ζώων Αγ. Θεοδώρων Κορινθίας
Φιλοζωικός Σύλλογος Κρυονερίου Αττικής
Φιλοζωικός Σύλλογος Σητείας «Αλληλεγγύη»
Ζωοφιλικό Σωματείο Κατερίνης «Ελπίδα και Στοργή»

«Πρέπει να ντρέπεστε»

«Είναι εντυπωσιακό ένας πολιτισμός με τέτοια μακραίωνη ιστορία όπως ο ελληνικός να βρίσκεται ακόμη στον μεσαίωνα σε ό,τι αφορά τα ζώα που κακοποιούνται. Είδατε το βίντεο με τον ελέφαντα που τον χτυπούν σε ένα τσίρκο στην Ελλάδα; Δεν σας έκανε να αρρωστήσετε όπως έκανε τους περισσότερους από εμάς στην Αμερική και εκείνους που προγραμματίζουν να ταξιδεύσουν στην Ελλάδα;».

Το απόσπασμα της επιστολής που υπογράφει η κ. Κέι Μπρέικστοουν από τη Νέα Υόρκη έχει φτάσει στο e-mail του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, στη Βουλή και στις περισσότερες ελληνικές εφημερίδες.

Είναι ένα από τα εκατοντάδες μηνύματα από κάθε γωνιά του κόσμου ανθρώπων που διαμαρτύρονται για την κακομεταχείριση των ζώων στην Ελλάδα. Η αιτία για να ξεσπάσει αυτήν τη φορά «ηλεκτρονικός πόλεμος» από φιλόζωους σε όλο τον κόσμο εναντίον της Ελλάδας ήταν το βίντεο και οι φωτογραφίες που έδειχναν την κακοποίηση ελέφαντα σε τσίρκο στη Βόρεια Ελλάδα, τα οποία είχε δημοσιοποιήσει πριν από περίπου ένα μήνα η οργάνωση Αρκτούρος.

Οργανώσεις και ιδιώτες που είδαν το βίντεο και τις φωτογραφίες αντιδρούν «βομβαρδίζοντας» το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, του υπουργού Τουρισμού, της Βουλής, δημοσίων υπηρεσιών και εφημερίδων ζητώντας την παρέμβασή τους ώστε να σταματήσει η κακοποίηση των ζώων.

«Πρέπει να ντρέπεστε που ανέχεστε τέτοια φρικαλεότητα. Κάποτε ήσασταν πολιτισμένη χώρα...», «Ο ελληνικός μεσαίωνας για τα δικαιώματα των ζώων...», «Να καταργήσει με νόμο η ελληνική κυβέρνηση τα τσίρκα με ζώα», αναφέρουν ορισμένα από τα μηνύματα που έφθασαν στα «ΝΕΑ».

Χιλιάδες υπογραφές «Σε διάστημα πέντε ημερών μετά τη δημοσιοποίηση του σοκαριστικού βίντεο, πέντε χιλιάδες άνθρωποι συνυπέγραψαν στην ιστοσελίδα μας (arcturos. wordpress. com.) την καμπάνια με σύνθημα "Ελλάδα, χώρα ελεύθερη από τσίρκο με ζώα". Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν συγκλονιστική», λέει στα «ΝΕΑ» η κ. Βάσω Πετρίδου, υπεύθυνη επικοινωνίας της περιβαλλοντικής οργάνωσης Αρκτούρος, που κατέδειξε την κακοποίηση του άγριου ζώου.

Οι εικόνες ήταν τόσο σκληρές που, όπως είπε η κ. Πετρίδου, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Σωτήρης Χατζηγάκης ενημέρωσε τους υπευθύνους της οργάνωσης ότι θα επισπευσθεί η ψήφιση νομοσχεδίου για την απαγόρευση περιοδείας στη χώρα μας τσίρκων με ζώα. Ενδεικτικό του σάλου που προκλήθηκε ήταν ότι ανακοίνωση διαμαρτυρίας εξέδωσε ακόμη και η Ένωση Εργαζομένων σε Τσίρκα, τα μέλη της οποίας πάντως ζητούν την «απομάκρυνση των ζώων που προέρχονται από την άγρια φύση».

ΚΑΚΟΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
Με χιλιάδες μηνύματα από κάθε γωνιά του κόσμου διαμαρτύρονται για την κακομεταχείριση των ζώων στην Ελλάδα Το τσίρκο συνεχίζει την περιοδεία του... ΠΑΡΑ τον θόρυβο που δημιουργήθηκε, το τσίρκο που καταγγέλλεται συνεχίζει να περιοδεύει στη Δυτική Μακεδονία. Ο υπάλληλος που φαινόταν στο βίντεο να χτυπά τον ελέφαντα με σίδερο στο κεφάλι γιατί άρπαξε λίγο χόρτο να φάει, απολύθηκε, αλλά το άγριο ζώο εκτελεί κανονικά κάθε βράδυ το νούμερό του... «Δυστυχώς υπάρχουν δήμοι και υπηρεσίες νομαρχιών που εξακολουθούν να χορηγούν άδειες σε τσίρκα με ζώα, κυρίως στην ελληνική περιφέρεια. Έχουμε και άλλα μέσα διασκέδασης. Ας μας λείψει το τσίρκο με ζώα», λέει η κ. Πετρίδου.

Η ίδια είναι κατηγορούμενη για συκοφαντική δυσφήμηση ύστερα από μήνυση που κατέθεσε εις βάρος της ιταλικό τσίρκο, με αφορμή δηλώσεις της, το 2007, σε τηλεοπτικό σταθμό για τις συνθήκες διαβίωσης και εκπαίδευσης των άγριων ζώων... Η μήνυση εκκρεμεί στα ποινικά δικαστήρια, ενώ η κ. Πετρίδου κατέθεσε στην Εισαγγελία Θεσσαλονίκης φάκελο αναφορικά με τον τρόπο μεταχείρισης των ζώων.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Κώστας Κουκουμάκας
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 2 Ιουνίου 2009 στα "ΝΕΑ"

"Παραγωγικα Ζωα"

Bio

Γεννήθηκα πριν από μερικές εβδομάδες. Ήμουν ένα αυγό ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα, τοποθετημένο σε ένα μεταλλικό κουτί. Το εύθραυστο περίβλημα του πρώτου μου σπιτιού ζέσταινε ένα τεχνητό φως.

Αμέσως μόλις απέκτησα τη δύναμη να σπάσω το τσόφλι του μικρού μου κόσμου, με άρπαξαν δύο άγρια χέρια χωρίς την παραμικρή τρυφεράδα. Οι βρισιές του εργάτη ήταν οι πρώτοι ανθρώπινοι ήχοι που άκουσα. Η μυρωδιά του κορμιού του και οι αναθυμιάσεις από το αλκοόλ που έβγαζε, με έκαναν να ανατριχιάσω. Μερικά από τα αδέλφια μου δεν επέζησαν αυτές τις πρώτες ώρες της καινούριας μας ζωής. Γεννημένα σε ένα κόσμο που τα έβλεπε μόνο σαν αποθέματα τροφής κι όπου όλοι τα χαρακτήριζαν σαν «παραγωγικά ζώα», η ζωή τα εγκατέλειψε τόσο γρήγορα όσο γρήγορα τους χαρίστηκε αρχικά. Ο θάνατός τους ήταν ένα μοναχικό και χωρίς δάκρυ σκουπίδι μιας παραγωγικής μονάδας.

Άκουσα κάποιον να λέει ότι όλα εμείς τα παιδιά ήμασταν πολύ τυχερά, γεννηθήκαμε σε μία βιολογική επιχείρηση και το καθένα από μας είναι ένα βιολογικό προϊόν... Βιολογικό; Τί να σήμαινε άραγε αυτό; Δεν το ήξερα αλλά αφού έλεγαν οι εργάτες ότι ήμασταν τυχερά, τότε θα ήταν κάτι καλό...

Τις πρώτες ώρες της ζωής μου έψαξα μάταια για την μητέρα μου, ήθελα να γείρω πάνω της, να αισθανθώ την μητρική αγάπη και ζεστασιά. Όμως δεν ήταν κανείς εδώ να ακουμπίσω επάνω του, κανείς να με προστατεύσει, κανείς να με πάρει κάτω από τη φτερούγα του και να διώξει μακριά αυτή τη φριχτή μοναξιά. Παρά το Βιολογικό...

Σε λίγο με μετέφεραν σ’ ένα δωμάτιο μαζί με τα αδέλφια μου και με έβαλαν επάνω σε ένα συρματόπλεγμα. Όλη μου η ύπορξη, όλη μου η ψυχή επιθυμούσε νερό. Αντί γι αυτό, όλο μου το περιβάλλον ήταν από μέταλλο. Παρά το Βιολογικό.

Το μέταλλο μου πονούσε τρομερά τα μικρά μου πόδια. Τα πόδια μου, με τις λεπτές τους νηκτικές μεμβράνες,
ήταν γεννημένα να κολυμπούν κι όχι να πληγιάζουν πάνω στο μέταλλο. Κι εδώ που μας φέρανε είδα πολλά από τα αδέλφια μου να πεθαίνουν. Το πρωί ήταν απλά ξαπλωμένα άψυχα. Πολλές φορές έμεναν εκεί, μέχρι που τα σώματά τους αποσυντίθεντο και κάποια στιγμή τα μάζευαν απρόσεκτα και βιαστικά, σαν μην υπήρχε κάποτε ζωή εκεί μέσα. Παρά το Βιολογικό...


Κάποια μέρα άνοιξε η πόρτα και γρήγορα χέρια μας άρπαξαν και μας μετέφεραν σ’ ένα μεγάλο δωμάτιο, όπου χιλιάδες αδέλφια μου περίμεναν μαζεμένα στη γωνία γεμάτα φόβο. Στην αρχή δεν ξέραμε τί θα μας συμβεί. Τα πόδια μας ήταν πάνω σε κάτι μαλακό και μυρωδάτο. Κίτρινος σανός! Ατελείωτα μαλακός σε αντίθεση με το σκληρό μέταλλο που μας πλήγωνε μέχρι τώρα.

Αν και φοβόμουν ακόμα, έκανα μερικά βήματα πάνω σ’ αυτό το καινούριο μαλακό πάτωμα. Διστακτικά, έβαζα το ένα πόδι μπροστά στο άλλο περιμένοντας από στιγμή σε στιγμή να αισθανθώ τον διαπεραστικό πόνο και την επαφή με το σκληρό κρύο μέταλλο... Όμως... τίποτα! Ήταν υπέροχο! Για πρώτη φορά στη ζωή μου αισθάνθηκα κάτι σαν ευτυχία. Άραγε να ήταν το Βιολογικό που έκανε το στηθάκι μου να γεμίζει με καινούρια δύναμη;


Ακόμα δεν είχα συνηθίσει καλά καλά στο καινούριο δωμάτιο όταν άκουσα από τον διπλανό χώρο φωνές. Κι εκεί είχαν φέρει χιλιάδες από τα αδέλφια μου, ήταν όμως πολύ μεγαλύτερα από μας. Γρήγορα καταλάβαμε την αιτία των φωνών. Αγριάνθρωποι τα άρπαζαν και τα έχωναν με βία μέσα σε μικρά κιβώτια. Είδα πόδια και φτερούγες να σπάνε και μπορούσα να γευτώ αυτή τη παράνοια, που σαν κύματα βίας απλωνόταν μέσα στη νύχτα. Ήθελα να κλείσω τ’ αυτιά μου σ’ αυτές τις κραυγές φόβου, φόβου θανάτου. Παρά το Βιολογικό.

Τα φόρτωσαν σε φορτηγά που περίμεναν, το ένα κιβώτιο πάνω στ’ άλλο σαν να φόρτωναν μαδέρια, νεκρές ύλες. Οι κραυγές σίγασαν, περιμένοντας το μοιραίο. Μετά, τα φορτηγά έβγαλαν κάτι τρομακτικούς ήχους, οι ρόδες τους κινήθηκαν αργά καταπίνοντας την άσφαλτο και αφήνοντας ένα μαύρο σύννεφο πίσω τους, έφυγαν για το πουθενά. Δεν ξέρω τί έγινε μ’ αυτά τα αδέλφια μου, σίγουρα όμως δεν θα ήταν καλό. Παρά το Βιολογικό.

Η χαρά μας για το πάτωμα με σανό δεν κράτησε πολύ. Από την ημέρα που πήραν τα αδέλφια μας στοιβαγμένα στα φορτηγά, ένα καινούριο συναίσθημα ήρθε να πάρει θέση στη ψυχή μας. Η κάθε μέρα μας ήταν στιγματισμένη από τρόμο. Κι ακόμα αυτό το μαλακό μυρωδάτο πάτωμα θα άλλαζε. Έγινε μία βρωμερή λάσπη ανακατεμένη με τα κόπρανα των χιλιάδων αδελφών μου. Πόσο θα ήθελα ησυχία για μια στιγμή! Μόνο μερικά λεπτά ησυχίας, απόλυτης ηρεμίας και σκοταδιού. Αντίθετα, τα φώτα δεν έσβηναν ποτέ, νύχτα και μέρα έπρεπε η φωλιά μας να είναι πλημμυρισμένη με φως, να μην μένουμε στιγμή ξύπνια κι από το πολύ στρες να τρώμε συνέχεια. Τα σώματά μας θα πληρωνόντουσαν σύμφωνα με το βάρος τους και το φαγητό μας περιείχε πρόσθετα για να παίρνουμε βάρος. Μερικά από τα αδέλφια μου, παρασυρμένα από την ανέλπιδη ζωή τους δεν έκαναν καμία προσπάθεια να αντιδράσουν. Αφηνόντουσαν σ’ αυτή τη βίαιη διατροφή μέχρι που τσάκιζαν από το βάρος τους. Ο σκελετός τους δεν άντεχε σ’ αυτή τη παρανοϊκή πάχυνση και πέθαιναν εκεί, ξαπλωμένα και ακίνητα μέσα σε φριχτούς πόνους. Οι απώλειες είχαν υπολογιστεί οικονομικά, οι μαγικές λέξεις ήταν «μεγιστοποίηση βάρους». Παρά το Βιολογικό.

Σήμερα θα πρέπει να είναι μία ιδιαίτερη μέρα. Από νωρίς το πρωί με είχε πιάσει μία ανησυχία, ήξερα ότι σήμερα θα γινόταν κάτι. Ήμουν ανήσυχος, δεν μπορούσα ούτε να φάω καλά καλά. Και μετά ήρθε η νύχτα. Σκέψεις μου τρυπούσαν το μυαλό, εικόνες των συντρόφων μου στοιβαγμένων μέσα στα κιβώτια περνούσαν μπροστά από τα μάτια μου. Βασανιστικές σκέψεις και παράπονα στον Δημιουργό που επέτρεπε να γίνεται κάτι τέτοιο. Μα δεν θα πρέπει να αγαπά κι εμάς; Κι εμείς δεν είμαστε μέρος της δημιουργίας του; Θα πρέπει μάλλον να τον είχε πάρει ο ύπνος και δεν έβλεπε τη δυστυχία μας, δεν μπορεί να υπάρχει άλλη εξήγηση.

Και να! Ένας θόρυβος ακούστηκε! Ερχόντουσαν, ερχόντουσαν να μας πάρουν στ’ αλήθεια! Και πράγματι, δύο άνδρες ντυμένοι στα μαύρα μπήκαν στο δωμάτιο. Γιατί όμως ήταν μόνο δύο; Πού ήταν όλοι οι άλλοι εργάτες, γιατί δεν φτύνανε στο πάτωμα, γιατί δεν φωνάζανε, δεν πετάγανε αναμμένα τσιγάρα στο πάτωμα, γιατί δεν πίνανε ακόμα μία μπύρα πριν αρχίσουν την φριχτή δουλειά τους; Γιατί δεν γελάγανε και δεν χαιρόντουσαν με τον πόνο και τη δυστυχία του αβοήθητου εμπορεύματος;

Δεν υπήρχε χρόνος για ερωτήσεις. Πανικόβλητα όλα προσπαθήσαμε να δραπετεύσουμε τρέχοντας σε μια γωνιά, μία ενιαία μάζα από φτερά και πούπουλα. Οι άνδρες μας ακολούθησαν κι ήρθαν κατευθείαν κατά πάνω μου! Ήθελα να ουρλιάξω, δεν έβγαινε όμως ούτε ένας ήχος, ήθελα να πετάξω, οι φτερούγες μου όμως δεν μπορούσαν να σηκώσουν το βαρύ μου σώμα. Και τότε με άρπαξαν! Έπιασαν εμένα, έπιασαν έναν αδελφό μου και μετά μια αδελφή μου. Είχαμε παραλύσει από φόβο, πόνο και ανησυχία. Οι άνδρες μας έσφιξαν γερά επάνω τους κι έφυγαν τρέχοντας. Φρέσκο νυχτερινό αεράκι μπήκε με ορμή μέσα στα πνευμόνια μου, κοίταξα τον ουρανό, τ’ αστέρια... Πόσο όμορφα! Ξαφνικά ο φόβος υποχώρησε – θα πέθαινα, αλλά αυτή η μία ματιά στο παράθυρο του ουρανού, τ’ άστρα που σαν αστραφτερά δάκρυα διαπερνούσαν το σκοτάδι του ουρανού, αυτή η μία ματιά γράφτηκε πύρινη στη καρδιά μου. Θα με συνόδευε και θα με παρηγορούσε όταν θα περνούσα τη γέφυρα του ουράνιου τόξου, για την οποία οι γεροντότεροι στη φάρμα διηγόντουσαν ιστορίες.

Όμως αυτοί οι άνδρες ήταν διαφορετικοί από τους εργάτες της φάρμας. Οι φωνές τους ακουγόντουσαν πιο απαλές, τα χέρια τους ήταν πιο μαλακά, τα μάτια τους καλοσυνάτα. Γρήγορα φτάσαμε σε ένα αυτοκίνητο εκεί πιο κάτω και μια χαμογελαστή γυναίκα έμοιαζε σαν να περίμενε εμένα. Με έβαλε στην αγκαλιά της και χάϊδεψε τα βρώμικα φτερά μου. Ακόμα ήλπιζα να πεθάνω γρήγορα, αλλά και αισθανόμουν και κάτι Καινούριο μέσα μου – σαν να ήθελα να ζήσω... Για πρώτη φορά στη ζωή μου ήθελα να ζήσω! Με κάποιο μυστικό τρόπο, με κάποια εσωτερική γνώση που σε μάς τα ζώα έχει χαριστεί, ήξερα ότι όλα θα πάνε καλά! Θα έβλεπα το νερό, θα άγγιζα το νερό, θα βουτούσα στο νερό. Θα με αγαπούσαν, δεν θα χρειαζόταν πια να φοβάμαι! Δεν θα χρειαζόταν να επιστρέψω σ’ αυτή τη φάρμα όπου γεννήθηκα, όπου βασανίστηκα, όπου ήμουν γεμάτος τρόμο. Παρά το Βιολογικό.

Thomas Putzgruber
http://www.respektiere.at/

Μετάφραση
Βάνα Θεοδωρίδου

Σημείωση:
Σε αλληλογραφία με τον συγγραφέα του κειμένου αυτού για να ζητήσουμε ευγενικά την άδειά του να το χρησιμοποιήσουμε στο μπλογκ, μας αποκάλυψε ότι η ιστορία είναι αληθινή. Δύο ακτιβιστές μπήκαν σ’ αυτή τη βιολογική φάρμα κι έκλεψαν-έσωσαν τρία από τα παπιά, τα οποία ζουν τη ζωή που ονειρεύεται ο μικρός πρωταγωνιστής. Για όλη τους τη ζωή, είναι προστατευμένα, τρώνε όσο θέλουν κι όταν θέλουν κι έχουν όσο νερό θέλουν σε μια λιμνούλα για να πλατσουρίζουν.

Δεν μπορείς να σώσεις τα ζώα όλου του κόσμου. Γι αυτό όμως που σώζεις, είναι ο κόσμος όλος.

ΚΑΤΑΓΓΕΛΊΑ ΤΣΙΡΚΟ MASSIMO

4-6-09
ΒΟΛΟΣ ΩΡΑ 19.40

Πρίν από λίγες ώρες πραγματοποιήθηκε στο Βόλο διαμαρτυρία ενάντια του τσίρκο Μassimo .Στη διαμαρτυρία μοιράζονταν ενημερωτικά έντυπα σχετικά με τη κακοποίηση των ζώων από τα τσίρκο, την ίδια στιγμή που κάτω από τη χρωματιστή τέντα του τσίρκο-κολαστηρίου δεκάδες ζώα εκτελούσαν το νούμερο του εξετευλισμού και της εξαθλίωσης.Κατά τη διάρκεια του διαλύματος της παράστασης , 7 τραμπούκοι-μπράβοι του τσίρκο ξυλοκόπησαν απρόκλητα έναν από τα άτομα που συμμετείχαν στη διαμαρτυρία , τραγική ειρωνεία αποτελεί το γεγονός ότι ένας άπω τους 7 , που δηλώνει παράλληλα και υπεύθυνος του Μassimo, κατέθεσε μήνυση εναντίον του διαδηλωτή, Τόσα ζώα εξαθλιώνονται και υποφέρουν με τις ευλογίες του κράτους και των Δήμων που κάθε φορά δίνουν άδεια σε τέτοια κινούμενα κολαστήρια προφανώς εισπράττοντας τις ανάλογες μίζες .Ο επίλογος δεν έχει γραφεί ακόμη , νεότερα αύριο, μαζί με τα κείμενα τις διαμαρτυρίας.

ADESPOTOLOGIO
MAVROSKOUFITSA

Πως καποιοι νοιωθουν οτι ειναι το ανωτερο ειδος του ζωικου βασιλειου

Ειναι απιστευτο το τι οργανωνουμε εμεις οι ανθρωποι για να "ανεβασουμε" την ανωτεροτητα μας σαν ανθρωπινο ειδος εναντι στο υπολοιπο ζωικο βασιλειο... δειτε την ιστοσελιδα που ακολουθει και σταματηστε μια στιγμη και βαλτε τον εαυτο σας στην θεση των τετραποδων που φαινονται στις φωτογραφιες...

http://www.treehugger.com/files/2009/05/safari-threatened-species-photos-hope-your-f-proud-of-yourselves.php